- uzupełnianie
- ravitaillement
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
uzupełnianie
Regardez d'autres dictionnaires:
a — I 1. «pierwsza litera alfabetu łacińskiego» a) «odpowiadająca samogłosce a» ◊ A b c «elementarne wiadomości z jakiegoś zakresu» A b c tańca. A b c radioamatora. ◊ Od a do z «od początku do końca, wszystko» b) «w numeracji porządkowej oznaczająca … Słownik języka polskiego
komplementarność — ż V, DCMs. komplementarnośćści, blm 1. rzecz. od komplementarny Komplementarność fizyki i chemii. 2. ekon. «wzajemne uzupełnianie się dóbr ekonomicznych w produkcji lub konsumpcji» … Słownik języka polskiego
komplementarność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. komplementarnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} wzajemne uzupełnianie się, dopełnianie się; bycie komplementarnym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komplementarność biologii i chemii, historii literatury i filozofii.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
retusz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów || y {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poprawianie, uzupełnianie gotowego rysunku lub obrazu {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
